woensdag 11 maart 2015

Dag 5: woensdag 11 maart Ocala - Cocoa Beach

Eerst even iets over het eten van gisterenavond. De vrouw achter de balie van ons hotel raadde ons het kleine restaurantje vlak langs het hotel aan: Murphy's Oyster Bar. Een typische Amerikaanse diner/sportsbar. We bestelden weer een steak (ik zelfs met extra scampi). Wat met een verschil met de steak die we de laatste avond in Kissimee in een Outback Steakhouse aten. Deze was echt perfect. Dus als er ooit iemand van jullie in Ocala terecht komt dan raden wij in ieder geval de Murphy's Oyster Bar aan voor een lekkere steak.

Goed en dan terug over naar de orde van de dag. Het was 8u vanmorgen toen ik wakker werd. Vinnie was al om 7u wakker en toen lag ik blijkbaar nog volop te ronken. Na het ontbijt vertrokken we naar Juniper Springs Recreation Area in het Ocala National Forest. Hier kan je oa kayakken, kamperen en zwemmen in de bron van de Juniper Creeck. We arriveerden er rond 9u30. Het was er geweldig rustig. Voor een dagpas betaalden we 10,6$. We maakten eerst een wandeling langs de nature trail. Een houten pad dat door prachtig woud met palmbomen loopt. We wandelden langs de Juniper Creeck en hoopten een slang of iets anders spectaculairs te zien maar het werden enkel een paar uit de kluiten gewassen schildpadden en hagedissen. Maar het was wel heel mooi en stil. Dat valt echt op hier die stilte. Op het einde van de wandeling kwamen we een vrouw tegen van Minnesota. We hebben zeker een halfuur met haar staan praten. Ze trok helemaal alleen rond met een tentje. Ze was oa 7 weken (!!) in de Everglades geweest. Ze vroeg wat we voor werk deden en hoe het weer nu in Belgiƫ was.
We gingen terug naar de bron want het was tijd voor een plons. Het was eerder een bewolkt vandaag maar het zweet liep over mijn rug toen we bij de vrouw stonden. Nochtans was het gisteren zeker warmer. Op de terugweg zagen we ook nog een kardinaalsvogel. Een prachtige rode vogel. Foto's hebben we helaas niet.
Snel een banaan en wat koeken naar binnen, ons zwemgerief aantrekken en zwemmen maar. We waren bijna helemaal alleen in het meertje. In de zomer kan het hier blijkbaar heel druk worden en aangezien het nu spring break is in de VS werd er ook nu veel volk verwacht maar er was amper iemand. Het water is hier het hele jaar door ongeveer 23°C. Dat leek ons een ideale temperatuur maar dat viel toch even tegen bij de eerste voet in het water. Maar eens we helemaal in het water zaten viel het goed mee. Er zwommen ook heel veel kleine visjes in het water. Soms lukte het zelfs om er eentje met je handen te scheppen. Na een halfuurtje en wat foto's hadden we genoeg afkoeling gehad voor vandaag. Het was ondertussen ook al wat drukker geworden.
We geraakten ook nu weer aan de praat met 2 rangers. Het bleek een koppel uit Ohio te zijn die 5 jaar geleden heel hun hebben en houden verkochten, een mobilhome kochten en sindsdien rondtrekken. Ze waren recent in deze regio belandt en dit was hun eerste job sinds ze met de mobilhome rondtrekken. Een halfjaar ranger in dit gebied. Ik kan me inbeelden dat er zijn minder leuke jobs zijn. Ook weer heel vriendelijke mensen. Het was ondertussen al 14u30 en aangezien het nog ruim 2u rijden was naar Cocoa Beach, namen we afscheid en zetten we onze trip verder.
Langs de weg door het Ocala National Forest stonden borden om te waarschuwen voor overstekende beren. Hier zitten heel wat zwarte beren blijkbaar. Helaas lieten ze zich niet zien.
De rit naar Cocoa Beach verliep vlot. Een groot deel reden we over de Interstate 95. Tientalle kilometers aan een stuk passeerden we wegenwerken. Alles is hier big in de VS dus ook de wegenwerken.
Rond 17u kwamen aan bij het Comfort Inn hotel in Cocoa Beach. Na het inchecken gingen we meteen eten in een klein winkelcentrum langs ons hotel. We rammelden van de honger want het was al van deze morgen geleden dat we eigenlijk nog iets fatsoenlijks gegeten hadden. Het werd pizza met kip en blue cheese. Heerlijk! En zoals eerder al gezegd: alles is hier big dus ook de pizza's. Vinnie had zin in een cocktail en ik in een frisse pint bij het eten. De dienster wist ons te vertellen dat het 2 voor de prijs van 1 was dus Vinnie kreeg 2 margarita's en ik 2 pinten. Mooi meegenomen dus. Langs ons zat een koppel uit North Carolina. Ze vroegen waar we vandaan kwamen en zo geraakten we weer aan de praat. Ook zij vroegen hoe het weer nu in Belgiƫ was. Iedereen die ons hier aanspreekt vraagt dat. En ze denken ook altijd eerst dat we Duits spreken. Grappig.
Vinnie kreeg haar pizza niet op dus kreeg ze een doggy bag mee. We wandelden nog even naar het strand een paar honderd meter achter ons hotel. "Precies gelijk in Blankenbergen" merkte ik op. Dus na 1 minuut hadden we het dan ook wel weer gezien. Daarna zijn we nog een paar winkels binnen geweest maar uiteindelijk hebben we niets gekocht. Om 20u waren terug op onze kamer. We zijn ondertussen ook weer fris gewassen.
Voila dat was het weer voor vandaag. Morgen gaan we naar Kennedy Space Center en 's avonds slapen we in Fort Lauderdale. Blijkbaar zouden ze morgenavond op Cape Canaveral een raket lanceren maar dan zitten wij helaas al in Fort Lauderdale. Overmorgen gaan we dan de boot op in Miami voor de Flogging Molly Cruise naar de Bahama's. Benieuwd hoe dat gaat zijn.

Gereden afstand: 144 mijl/230 km

Groeten,
Jeroen






Geen opmerkingen:

Een reactie posten