woensdag 18 maart 2015

Dag 12: woensdag 18 maart Miami- Florida City


Vandaag stonden we om 8u op om zeker op tijd te zijn om onze huurauto te halen en uit te checken in het hotel. Aangezien Avis op wandelafstand lag gingen we te voet naar daar om achteraf onze bagage bij het hotel op te pikken. Maar dit was buiten ‘de uitstekende en vriendelijke service van Avis’ gerekend.  Rond 9u30 stonden we bij de huurmaatschappij, maar we kregen te horen dat we onze auto nog niet meekregen. Indien we hem wel vroeger zouden meenemen, zouden we hem op den 28ste op hetzelfde uur moeten binnenleveren of extra betalen. We besloten dan maar te gaan ontbijten en iets later terug te keren. We hadden onderweg een leuk cafeetje gezien en hier zijn we dan binnengestapt. Het ontbijt bij Orange Blossom was heel lekker. Om 10u30 stonden we weer bij Avis. Nu kregen we te horen dat de auto die voor ons gereserveerd er niet meer was. Er stonden ook heel wat andere mensen aan de balie aan te schuiven met hetzelfde probleem. Uiteindelijk werd er ons een Chevrolet Camaro Cabrio toegewezen. We waren er niet echt scheutig op om met deze auto rond te toeren aangezien we dachten dat deze sportbak benzine zou zuipen. Na het bekijken van de kofferbak en achterbank waren we er wel ongeveer zeker van dat we al onze spullen erin kregen. We kregen hem gelukkig wel mee voor dezelfde prijs. Maar dat zou ook nog niet moeten. Ook aan de andere contractvoorwaarden was niet voldaan. De benzinetank was voor meer dan de helft leeg terwijl er duidelijk in het contract stond dat we een volle tank zouden krijgen. Ook een gps stond in het contract maar die hadden ze ook niet voorzien. Na veel vijven en zessen kregen we dan toch een gps mee maar we moesten zelf nog contact opnemen met de servicedesk van Avis ivm de benzine. De vriendelijke dame aan de lijn verzekerde ons dat onze eerste tankbeurt terugbetaald zou worden als we de auto terug inleveren aan de luchthaven van Miami.

Onze sportbak

Ondertussen was het al 11u30 uur geworden en moesten we ook nog uitchecken en Tetris spelen met onze bagage. Rond 12u konden we vertrekken, maar onze gps was een ramp. Gelukkig was onze reddende engel Jhon via sms bereikbaar zodat we onze gps uiteindelijk konden resetten. We lieten Miami met gemengde gevoelens achter ons laten. Om 15u checkten we in in de Super 8 van Florida City. We dropten de bagage op de kamer en zijn veel later dan voorzien toch nog naar het nationale park The Everglades gereden. Dat was gelukkig vlakbij en rond 15u30 kwamen we in het bezoekerscentrum aan. We kregen informatie van een ranger ivm de bezienswaardigheden in het park. Ze bleek van Duitsland afkomstig te zijn. Het zou nog een uur rijden zijn tot Flamingo Point  zonder tussenstops bij de verschillende uitkijkpunten onderweg. We besloten dan ook om het achterste gedeelte van het park alvast te doen, en morgenvoormiddag de voorste uitkijkpunten te doen. Op die manier konden we de laatste boot van 18u aan Flamingo Point nog nemen om de zonsondergang van op het water te zien. Onderweg zagen we vooral veel kraaien zijn we nog wel bij de laatste 3 uitkijkpunten gestopt. Bij de eerste konden we enkele visarenden aan het werk zien, maar ze waren iets te vlug om op foto vast te leggen. Verder zagen we in de verte witte pelikanen in de bomen zitten en hebben een roze lepelaar voorbij zien stuiven. Aan de 2e uitkijkpost zaten enkele meerkoeten zeer dichtbij, maar verder hebben geen andere dieren gezien. Aan onze laatste stop hadden we meer geluk. Er zat een hele troep gieren die zich maar al te graag lieten fotograferen. Hier kon je via een houten pad door een mangrovebos wandelen maar ook hier hielden de meeste dieren zich schuil. Het deed deugd om terug door het groen te kunnen rijden en de vergezichten waren alvast de moeite. Om 17u20 arriveerden we aan Flamingo Point. In sneltempo hebben we onze boottickets gekocht en hebben we iets gegeten in het restaurant. Men vertelde dat men op de boottocht soms ook dolfijnen kon spotten. Hierdoor waren onze verwachtingen (iets te) hoog.  We waren nog maar net vertrokken of een fotogenieke visarend poseerde in een boom. Daarna spotten we nog enkele andere arenden en reigers. Op de koop toe kwamen er nog enkele pelikanen in de buurt van onze boot vissen. Dat leverden allemaal mooie plaatjes op. Opeens werd er in de verte wat opspattend water waargenomen. Dit zou misschien een dolfijn of een haai zijn geweest, maar aangezien het water te ondiep was konden we niet dichterbij gaan met de boot. Daarna hebben we enkel nog in de verte vogels kunnen waarnemen.  De zonsondergang was wel echt de moeite om te bekijken op deze mooie locatie. Toch was dit een herhaling van de zonsondergang die we dagelijks op de cruise konden zien op volle zee. Rond 21.15 waren we weer bij het hotel. Hopelijk zal de wet van Murphy ons de volgende dagen wat minder parten spelen.

Gereden afstand: 135 mijl/216 km

Groetjes,
Vinnie








1 opmerking:

  1. Is dat geen Amerikaanse Daewoo?

    Weeral goeie bal, nu die cheerleaders bij 'in den otto'

    BeantwoordenVerwijderen